26 maart 2017, Beverwijk. Het jeugdteam van Van Heest / Landsmeer was vandaag in De Walvis, de grote sporthal in Beverwijk, voor de slotronde van de Westfriese judocompetitie. Coach Pieter begon met een peptalk: “belangrijke dag… rechterhand hoog op de rever, linkerhand … hard knokken … zijn we er klaar voor?” Eerste pot was tegen Gietelink. Mats (-30) probeerde twee keer een uchi mata en daarna een heupworp maar zijn tegenstander viel net niet zoals het moest. Omdat de score na 2 minuten nog 0-0 was moest de scheids beslissen ―o twijfel! ―maar gelukkig kon Pieter hem daar luid en duidelijk een aanwijzing bij geven ― “goed aangevallen, jongen.”  Wessel (-34) was nog niet helemaal scherp en wakker maar is het tegenwoordig aan zijn stand (kwartfinales NK, voor een 1e jaars -15!) verplicht om dat niet meer te laten gebeuren. Elad (-42) was wel goed scherp en knalde zijn tegenstander tegen de vlakte met een heupworp, ippon! Helaas ging deze match uiteindelijk wel verloren: 4-5. Pieter was niet tevreden. Er moest harder worden gevochten, zei hij tegen de groep, beter de best worden gedaan. Daarbij stelde hij een judoka ten voorbeeld die … net zijn eigen partijtje had verloren. Paradox! Net Johan Cruijff! Toen was het pauze en zag het publiek bottle challenges, vrolijke stoeipartijtjes en gezellig geklets. Breaking news voordat de volgende wedstrijd tegen Nijhoff startte: Toradoshi, die ons in het algemeen klassement akelig dicht op de hielen zat, had ook net verloren. Goed, tegen Nijhoff nu. Wessel had nu zijn lesje geleerd en liet een mooie snelle combinatie zien: eerst een heupworp waardoor zijn tegenstander tegendruk gaf en toen ging onze man gelijk door naar de andere kant met een soto gake, de dertiende beenworp: https://www.judoschool.nl/ashi-waza-beenworpen/ Kiki (-38) hoorde van Johan dat ze voortaan bij haar heupworp haar voet “er wat verder voorbij” moest zetten en deed dat prompt. Dat leverde een wazari op. Daarna zette ze klemvast door naar een houdgreep, en sloot af met een ippon. Lou (-42) was energiek en viel in zijn partij veel aan en bracht daarmee een wazari in het teamlaatje. Giolina ―kersvers kampioen van Nederland!―begon haar partij als, ahum, lichte favoriet (“die gast krijgt binnen twintig tellen een uchi mata om zijn oren”)maar wist het voor de omstanders toch nog spannend te maken. Uitgekookt natuurlijk! Eerst even een kleiner puntje dan een ippon (wazari), zoals een kat met een muis speelt, laat het maar even duren, om in de tweede minuut ―nu is het genoeg geweest―vernietigend uit te halen met een tai otoshi. Deze ging naar ons met 8-1. Kon er al gejuichd worden? Beter van niet. Wie was de laatste tegenstander? Oei, Salomons, altijd sterk. Aloha en Senne waren speciaal komen kijken en gingen helemaal vooraan zitten om hun team extra aan te moedigen. “Raph (-27), “ vroeg Pieter na de eerste ‘matté!’ in zijn partij, “heb jij een fiets?” Niet begrijpend maar ja knikkend keek het joch zijn coach aan (moet ik dadelijk anders op mijn fiets naar huis?). “Sturen man,” deed Pieter met zijn handen voor, “net als op je fiets.” Mirthe (-38) stond weer overtuigend te judoёn en verschalkte haar tegenstander al snel met een mooie uchi mata. Wiebe moest tegen een sterke gedrongen dame waar hij de vorige ronde vrij kansloos tegen was. Nu ging ze hem opnieuw doortastend te lijf maar Wiebe gaf niet mee, of juist wel, en wierp haar, eerst zonder punt en toen nog een keer met ippon. Dat was dit kanon niet gewend. De verbijstering en woede waren een kwartier later nog van haar gezicht te lezen. Jesse (-55) knokte tegen een hele goede jongen en wist de partij best goed naar zijn hand te zetten, wist een wazari te scoren maar moest zich daarna toch gewonnen geven. Maar het team won: 5-4. Daarmee werd het team KAMPIOEN van de EERSTE KlASSE van de Westfriese en promoveert het volgend seizoen naar de HOOFDKLASSE! Raph, Joshua, Mats, Wessel, Steef, Kiki, Mirthe, Lou, Aloha, Elad, Wiebe, Senne, Jesse, Pepijn, Giolina, Victor, Julen, SUPER GOED GEDAAN & GEFELICITEERD!!!

WFJJC Kampioen

WFJJC Kampioen