Zondag 2 december. Daar gingen we dan ’s morgens na een ‘gebalanceerd’ ontbijt richting Wisseloordplein. Een klein halfuurtje, door de ijshagel, later kwamen we aan. In no time verschenen alle bekende gezichtjes. Thymen, Elad, Kiki en Boris. Ik, Aloha had al die tijd met mijn broertje, op de judomat gestoeid en was blij de andere te zien. Vooraf werd er door de voorzitter van deze judoclub een mooie speech gegeven. Winnen of verliezen is niet belangrijk! Als je maar je best hebt gedaan. Dit bracht de 50-60 kindjes in een ontspannen sfeer en de wedstrijden konden beginnen. En gezegd moet worden: ‘ ze hebben geknokt!’. Elad zat in een zware poule en had het op de tijd moeilijk maar op de grond was hij telkens ‘heer en meester’. Kiki sloeg zich waardig door de strijd en heeft haar tegenstanders laten weten dat ze er was. Thymen leverde een fiere competitie en had hij een puntje meer gehad was hij tweede geworden maar wat maakt het uit het was spannend. Boris, ha! als hij zelf eens wist hoe sterk hij was, had zware tegenstand maar heeft ook strijd geleverd. En ikzelf, Aloha, heb mijn moeder, vader en broertje erg trots gemaakt. Na afloop kregen we een mooie medaille en de Sint had zelfs een zakje peternoten voor ons achtergelaten. Ik denk dat we allemaal een hoop geleerd hebben, winnen is niet belangrijk, proberen te winnen wel. En dat hebben we allemaal gedaan! groet Jeroen Verdonk.
