Zondag 21 oktober, tweede ronde van de Westfriese jeugdjudocompetitie, dit keer in het knusse houten clubgebouw van BC Krommenie. Hier enkele judoka’s uitgelicht (volgende keer anderen!). De eerste partij tegen Toradoshi werd goed gewonnen met 14 – 4. Maar het was er misschien wel iets te knus en te krap want Sem (Stravers), die dapper stond te judoën en licht de overhand had in zijn wedstrijd, kwam na een puntloze worp lelijk tegen de erg dichtbij staande wedstrijdtafel aan, en moest daarna helaas de strijd staken. Lorenz, die daar gelukkig geen last van had, kwam in zijn gevecht eerst een wazari achter maar wist toch mooi te winnen. Hij ontweek een aanval, kwam daardoor op zijn linkerknie terecht, zette zijn rechterbeen er ogenblikkelijk naast en wierp toen zijn tegenstander vanuit deze knielstand naar links: ippon! En het was ook in deze eerste partij dat Kelley vanaf het begin domineerde en haar gevecht met een flitsende harai goshi (heup worp) besloot. De tweede partij tegen Hikiwake werd met 12-6 gewonnen―een partij waarin coach Pieter bij 0-0 op het scorebord de scheidsrechter telkens graag nog wat extra informatie meegaf over onze judoka’s: “goed gejudood, goed aangevallen, jongen!”

 


Westfriese jeugd team met coach Pieter

De derde partij tegen Nauwelaerts ging tot het laatst gelijk op. In een van de laatste wedstrijden stond Tommy twee yuko’s voor, ging op zoek naar een ippon en liet zich in de slotfase verrassen door een snelle heupworp. Tactisch uit-judoën, zegt dan de een; de aanval blijven zoeken, dàt is de spirit, zegt dan de ander (vraag het aan Henk Grol ). Hoe dan ook, in de laatste wedstrijd kwam Fabian de mat op en moest nu de achterstand ongedaan maken. Zijn tegenstander was een kop groter en had lange armen zodat deze telkens een voordeel had met de pakking. Zijn tegenstander sleurde en trok, Fabians judojasje werd meermaals over zijn hoofd getrokken, maar Fabian knokte terug en knokte door, bleef moedig zijn tegenstander opzoeken, en wist in de verlenging 20 seconden voor tijd de golden score te maken met een spectaculaire ippon seoi nage (1e schouderworp), zodat uiteindelijk ook deze partij naar ons ging met 10-8. Het combinatieteam Van Heest-Landsmeer had het niet beter kunnen doen: drie uit drie partijen gewonnen! Groet Jelle de Boer.